Exhibitions / Gallery 1 & 2, 3rd Floor
EN THMo num en ts
A Solo Exhibition by Som Supaparinya
Curated by Gridthiya Gaweewong
This exhibition is presented as part of the Han Nefkens Foundation – Southeast Asian Video Art Production Grant 2024 In memory of Dinh Q. Lê , and in collaboration with Jim Thompson Art Center; Outpost Art Organisation, Vietnam; Museion, Italy; Hiroshima City Museum of Contemporary Art, Japan; Kunsthal Charlottenborg, Denmark; and Rockbund Art Museum, China.
Chiang Mai–based artist Som Supaparinya, recipient of the Han Nefkens Foundation—Southeast Asian Video Art Production Grant 2024, presents ‘MO NUM EN TS’, a new video installation that continues her inquiry into unresolved environmental issues rooted in the past. Reflecting on Thailand and its neighboring countries during the Cold War, she traces how development and infrastructure policies have shaped the region’s ecological conditions.
This new commission will be shown alongside a reworked version of her earlier installation ‘Paradise of the Blind’, which engages with archival materials, censorship, and banned books in the region. Together, these works question the legacy of progress and the fragile balance between history, power, and the environment
ส้ม ศุภปริญญา
ประเทศไทย
ศิลปิน
ส้ม ศุภปริญญา เติบโตที่จังหวัดลําพูน ปัจจุบันอาศัยและทํางานที่จังหวัดเชียงใหม่ จบปริญญาตรีจาก สาขาจิตรกรรม คณะวิจิตรศิลป์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และเคยทํางานเป็นอาจารย์ประจําที่นั่น ได้รับ การศึกษาระดับ Meisterschulerin ด้านสื่อศิลปะจาก Hochschule für Grafik und Buchkunst เมืองไลป์
ซิก ประเทศเยอรมนี เธอเป็นผู้บุกเบิกด้านการติดตั้งวิดีโอแบบหลายช่องสัญญาณ (4 ช่องสัญญาณใน ปี พ.ศ. 2538) และการซิงโครไนซ์วิดีโอ (พ.ศ. 2555) ในภูมิภาคของเธอ เธอสร้างงานศิลปะวิดีโอและเสียงชิ้นแรกของเธอในปี พ.ศ. 2538 ด้วยเครื่องบันทึกเทป Handycam Video 8 และกล้อง VHS แม้กระนั้นเธอสร้างผลงานทัศนศิลป์ที่หลากหลายรูปแบบ ตั้งแต่ศิลปะติดตั้ง วัตถุที่สร้างและค้นพบ รวมทั้งภาพนิ่ง และภาพเคลื่อนไหว ซึ่งมักเป็นผลงานทดลองและสารคดี ทั้งได้แสดงผลงานสู่สาธารณะในและต่างประเทศ อย่างต่อเนื่อง ผลงานของเธอกล่าวถึงหลายสถานการณ์ที่ได้เผชิญ โดยสัมพันธ์กับโครงสร้างทางสังคมและการเมือง ที่มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม การเปลี่ยนแปลงของพื้นที่และภูมิศาสตร์ ไปจนถึง ใช้
ความเป็นปัจเจกบุคคล ประสบการณ์ตรง และการศึกษาวิจัย เป็นกรอบในการมองเพื่อสร้างผลงาน ศิลปะ เช่นเรื่องวัฒนธรรมก๋วยเตี๋ยว การเปลี่ยนแปลงของภูมิทัศน์ของแม่น้ เมือง เส้นทาง การผลิต กระแสไฟฟ้า รวมถึง พื้นที่ขบถ และ หนังสือต้องห้าม
นิทรรศการและศิลปินในสถานพํานักในปัจจุบัน: DC Collection of 21st Century Thai Contemporary Arts (DC Collection, เชียงใหม่, พ.ศ. 2565-2566), นิทรรศการทุนสร้างสรรค์ศิลปกรรม ศิลป์ พีระศรี ครั้ง ที่ 22 (หอศิลป์มหาวิทยาลัยศิลปากร, กรุงเทพฯ, พ.ศ. 2566), reconnecting.earth (02) (Biennale de l’Art et de la Nature Urbaine) (เจนนิวา, สวิสเซอร์แลนด์, พ.ศ. 2566 และ Stadtgalerie Kiel, เยอรมันนี (พ.ศ. 2567), After Hope: Video of Resistance (Peabody Essex Museum, สหรัฐอเมริกา, พ.ศ. 2566). เธอได้เป็นศิลปินในสถานพํานักหนึ่งปีที่ DAAD Artists-in-Berlin Program (เบอร์ลิน, เยอรมนี, พ.ศ. (2564-2565) และ Elevation Laos (เวียงจัน, สาธารณรัฐประชาชนลาว, พ.ศ. 2566-2567), Bangkok Art Biennale (Nurture Gaia) (หอศิลป์เจ้าฟ้า, กรุงเทพฯ) พ.ศ. 2567-2568), แสดงงานเดี่ยว (แกเลอรี่ เวอร์, กรุงเทพฯพ.ศ. 2568), Melted Stars (DAAD Gallery, เมืองเบอร์ลิน, พ.ศ. 2568)